yes and BECAUSE :P

yes I did mistakes,because you are there to correct me

yes I danced freely ,because you are watching me with dimple on cheek

yes I love to prove myself,because you always find me wrong (in a good sense 'wrong' :P)

yes I love to  stare at you,because you are so shy to look at my eyes..(.sometimes.. :P)

yes I eat a lot in front of you because I love your words "kiti bhukad ahes tu" :D:D

yes I do nautanki when u returned  home after our meeting

because I love your message "will meet you soon "

yes I love to cry because you are there to wipe my tears

yes I enjoyed your company because I find happiness in our talks

yes I love to smile on your jokes not because they are great(farach pakau astat:P),

just because u try to keep my mood good

yes I laughed loudly,because you are there to tell me "dear we are in public"(ooppss :P)

yes I do listen your all instructions because you always think good for me

yes I troubled you sometimes because I love to say "sorry"

yes I LOVE you a lot Because You also love me more than I do!:)

one more :P

yes I do 'haircut' because I love to get scolded by you as you don't like 'my short hair':(:P

p.s: I noe you dont hav 'dimple on ur cheek' bt its okay to think imaginary :P

एका अनुभवावरून ......

दोन दिवसापुर्वीचा महाराष्ट्र Times ला front page ला एक फोटो आलेला 'फ्लाय ओवर चा राजा '.फ्लाय ओवर  चा फारच सुंदर  दर्शन घडला त्या फोटोमुळे .अंधाऱ्या रात्रीत त्या फ्लाय ओवर वरचे झगमगणारे दिवे फारच सुंदर दिसत होते.जग पुढे चाललाय आणि मुंबई सुद्ध्या पुढे  सरकण्यात मागे पडत  नाहीये..ठाणे ,मुंबई,नवी मुंबई एकूणच विकासाचा दिशेने सरसावाताय्त .वर्तमान पत्रातून नाहीतर TV द्वारे आपल्याला अशा प्रगतीचा बातम्या कळतच असतात.छान वाटत कि चला आपल्याकडेही लोक विकासासाठी प्रयत्न करतायत.पण काल एका कामानिम्मित्त जव्हार तालुक्यातील(जव्हार पासून साधारण १८ कम लांब ) 'आयरे ' या गावी गेलेले.

निसर्गाचा सानिध्यात असलेला अत्यंत सुंदर वातावरण असलेला हे गाव.या गावात ५ पाडे आहेत.प्रत्येक पाड्यात ३०-५० घरे contours वर वसलेली हि छोटी घरे लांबून पाहायला फारच छान दिसत होती .पण जसजसे या गावाचा जवळ गेले तेव्हा  जितका सुंदरपणा लांबून दिसला त्याहून अगदी उलटा त्या घरांमध्ये  पाहण्यात आले.कुपोषित बालके ,हाडकुल्या मुली ,माझाहून  अर्ध वय असलेल्या मुलींचा गळ्यात मंगळसूत्र .निसर्गाचा सानिध्यात असलेला हे सुंदर घर आतून मात्र पोखरलेल!गावात पहिले ते सातवी शिकवणारी एकच शाळा त्यात शिकवायला येणारे शिशक २ आणि शिकणारी मुलं मात्र २००.आता कितपत शाळा यांची चालू असेल याचा अंदाज आपण घेऊच शकतो.प्रत्येक घराचा वर सौर उर्जा देणारे panel .'प्रगती प्रतिष्ठान' या संस्थेचा मदतीने बसवले होते.पाहून  खरतर आनंद झालं..म्हटला वाहः अगदीच eco friendly .पण नंतर असा कळलं कि या padyanmadhalya माणसांनी प्रथमतः lights हि पाहिली ती या सौर ऊर्जेमुळे.२ वर्षापूर्वी हे panels बसवण्यात आले आणि त्यांना घरात LED  चे छोटे lights दिले गेले आहेत..त्या आधी इथे लोकांनी lights हा प्रकार पाहिलाच नव्हता .वर्षानुवर्षे इथली माणसे विजेशिवाय जगत आले आहेत.आजही यांचा घरात पंखा नाही किंवा इतर काही उपकरणे नाही कारण मुळात वीजच नाही.

          सरकार लाखोंचा खर्च करतंय मुंबई ला शांघाय करण्यात पण या गावातल्या पाड्यांचा काय??जिथे अजून साधी वीज पोचलेली नाही.इतर सोयीसुविधांची अपेक्षा करणं म्हणजे पापच म्हणा कि !

एकविसाव्या शतकात जगणारे आपण AC मध्ये  बसून काम करणारे जरा लोडशेडींग झालं कि लगेच शिव्या घालायला सुरु करतो.पण या गावाबद्दल काय bolaycha जिथे वर्षानुवर्षे लोक विजेशिवाय जगतायत.खरच जग किती मोठं आहे ना!खरतर अशा गावांबद्दल खूप ऐकलेला आणि वाचलेलं पण.परंतु आज जेव्हा प्रत्यक्षात अनुभवला तेव्हा खरतर आपण किती मागे आहोत याची जाणीव झाली.